Gyda’i arddull solet ac angerddol ar yr un pryd, gellid dadlau mai rhoi mynegiant i ddyheuadau nad oedd lle iddynt yn ei fywyd bob dydd y mae Bordewijk yn y nofel hon. Fel cyfreithiwr roedd yn ymwybodol iawn o ganlyniadau ildio i demtasiwn. Cymeriad yw ei nofel fwyaf adnabyddus. Ceir ynddi hanes Katadreuffe, clarc sydd yn ymdrechu i ddringo rhengoedd cymdeithas. Mae’n agor siop dybaco fechan, ond ar unwaith fe’i gwneir yn fethdalwr gan y beili, Dreverhaven o Rotterdam - neb llai na’i dad ei hun. Bob tro mae llwyddiant o fewn cyrraedd, daw ei dad i’w rwystro.

Pan wiredda Katadreuffe o’r diwedd ei uchelgais fawr o ddod yn gyfreithiwr, mae’n gwrthod ysgwyd llaw ei dad: mae’n dadlau na fyddai am dderbyn clod gan dad sydd wedi gweithio yn ei erbyn ar hyd ei fywyd. Yn araf, yn glir, yn gryglyd ond yn dyner, dywed Dreverhaven: ‘Neu weithio drostot’. Mae hon yn stori am ochr dywyll perthynas tad a mab ac ar yr un pryd, yn bortread o ddinas Rotterdam cyn y rhyfel. Mae’r ymgyrchoedd hynny lle mae Dreverhaven yn gwireddu ei enw brawychus, yn hel y tlawd o’u hofelau, yn meddu ar odidogrwydd dychrynllyd, a Bordewijk yn dadlennu ochr frwnt ei gymeriadau, ac yn rhoi cymeriad anthropomorffaidd i dai a lonydd cefn. Ceir arswyd yn llechu drwy’r nofel ac mae iaith Bordewijk - ar wahân i’r adegau ysgafnach - mor ddidrugaredd â’r dihiryn o feiliff sy’n gymeriad na ellir mo’i anghofio.

Enillodd y ffilm Cymeriad a ysbrydolwyd gan y nofel hon wobr Academy am y ffilm dramor orau yn 1998.